Wijn invriezen voor soep en saus

'Een scheutje wijn' zegt het recept. Maar ja, je hebt alleen een hele (ongeopende) fles in de kast staan. Wel erbij doen voor de smaak of laten zitten omdat je anders met een bijna volle, maar geopende, fles blijft zitten? Dilemma. Zo heel vaak kook ik eigenlijk niet met wijn, maar als er dan eens een recept voorbijkomt waar je een scheutje wijn bij nodig hebt blijft bij mij standaard de geopende fles nog weken staan, waarna het uiteindelijk in de gootsteen beland. Hartstikke zonde natuurlijk. Daarom ben ik ook zo blij met de tip om je restje wijn in te vriezen in een diepvrieszakje. Heb je dus een scheutje, of meer wijn, nodig? Dan kun je per portie (handig!) wijn toevoegen aan je gerecht. En dit kan bij zowel rode als witte wijn!

En dan heb ik nog een ander leuk tipje die met de vriezer en wijn te maken heeft: in de zomer is niets lekkerder dan een lekker gekoeld wijntje met ijs! Maar: als het warm is smelten je ijsblokjes heel snel en wordt de wijn waterig. Op Pinterest kwam ik een ontzettend goede tip tegen: vries druiven (wit of rood) in en voeg deze als een soort 'ijsblokjes' toe aan je wijn! Zo blijft je wijn koel tijdens warme dagen zónder het te verdunnen!

Bruidstaart met roze rozen

Donderdag 8 augustus hebben vrienden Dennis en Nanda de papieren van hun geregistreerd partnerschap getekend. Van het eerste plan om alleen de papieren te tekenen was niet veel meer over op de dag zelfs, want er was een jurk, er waren getuigen, het huis was versierd, beide tortelduifjes hebben een vrijgezellenfeest gehad en vorige week woensdag stond een feestje op het programma. Dan kan dus een heuse bruidstaart niet ontbreken. Vandaar het cadeau van Martijn en mij voor hen: een bruidtaart met roze rozen. En daar heb ik veel reacties op gehad, iedereen vond hem prachtig!

De taart is gemaakt van fondant en biscuitdeeg gevuld met aardbeienvulling en afgesmeerd met botercreme. Ook staat er een kleine en een grote cupcake bij de taart op het plateau en zijn ze versierd met zelfgemaakte roze rozen van fondant en kleine witte en zwarte bloemetjes. Het fondant is aan één kant over de taart gedrapeerd, als een bruidssluier (hoe toepasselijk). Dit was in eerste instantie niet de bedoeling, maar het fondant begon te scheuren. Toen heb ik de rest van het fondant voorzichtig gedrapeerd en dat zag er eigenlijk heel goed uit! Vriendin Rémi kwam op het idee om nog wat draperieën te maken over de taart en hielp ook met het afwerken én wegbrengen van de taart.

Zondagse ontbijtjes

Een vrije zondagochtend kan voor mij niet beter beginnen dan met een ontbijtje op bed van vriendlief. En gelukkig weet hij dat en verrast me dus ook regelmatig met een ontbijtje op bed!

Maar ook een goed gevulde ontbijttafel zoals wij eerder thuis met Pasen of met Kerst hadden, sla ik ook niet af. Deze traditie zet ik sinds ik op mezelf woon gewoon voort!!

Onderstaande foto's zijn van diverse ontbijtjes op bed en het kerstontbijt van afgelopen jaar. Hoe ziet jouw ideale zondagse ontbijtje eruit?

Klassieker: beschuitje met aardbeien

Ontbijtje voor twee

Kerstontbijt

Mét fruitsalade

Sonjabakkeren!

'Obesitas bij kinderen' was het onderwerp van mijn 'profielwerkstuk' zoals dat zo mooi heette op het VWO. Ik was geïnteresseerd geraakt in overgewicht bij kinderen, hoe dit ontstond en wat er tegen gedaan kon worden. Het was en is nog steeds een letterlijk, en figuurlijk, groeiend probleem. Om mij in de materie te verdiepen bestelde ik een boek van Sonja Bakker, want ik wilde een gezond eetpatroon in mijn werkstuk verwerken. Dit was mijn eerste kennismaking met de Noord-Hollandse dieetgoeroe, waarna er nog vele volgden.

In 2009, twee jaar na die eerste ontmoeting, was Sonja 'hotter dan ooit'. Zó hot zelfs, dat er een magazine van haar op de markt kwam, waarvan er drie in mijn bezit zijn. In de zomer van 2009 viel ik al eens zes kilo af in vier weken tijd, maar in 2011 werkte het dieet bij mij niet. Waar het aan lag weet ik niet, maar na vier weken Sonjabakkeren was er slechts één kilo af. De boeken en magazines verdwenen in de kast, tot tien weken geleden.
Tien weken geleden besloot ik het dieet nog een kans te geven sloeg ik aan het Sonjabakkeren Inmiddels ben ik (al) acht kilo lichter! En dan te bedenken dat ik in het weekend wel eens smokkel en me écht niet aan het voorgeschreven één roseetje houd en ook in het weekend 's avonds lekker mee-eet als we langs de pizzaria, patatboer of kebabtent gaan! Ik ben dus 'dik' tevreden over het behaalde resultaat tot nu toe!

Of 't moeilijk is? Nee! Totaal niet!! Sonja Bakker is geen dieet waarbij je jezelf uithongert en van alles ontzegt: het is een manier van gezond leven, veel groente en fruit, die je de rest van je leven kunt volhouden (ik zou dan wel iets meer eten, want anders blijf je afvallen). Natuurlijk zijn er moeilijke momenten. Zoals wanneer je dat ene zelfgebakken appeltaartje, die überlekkere chocolade of een schaal heerlijke (maar óh zo vette) hapjes aan je neus voorbij moet laten gaan. Gelukkig is voor mij dan de blijdschap als ik weer in mijn favo spijkerbroek pas, of mijn riem weer een gaatje verder dicht krijg, mij het helemaal waard!

En ook van Sonja mag je lekkere dingen, flensjes bijvoorbeeld! En geloof me, na twee van deze kruidenflensjes zit je ook echt vol!

Het recept gebruikt zalm, maar omdat ik geen zalm in huis had, gebruikte ik casselerib, wat ook heel lekker was!

Kruidenflensjes met casselerib

Voor vier personen heb je nodig: 50 gram bloem, twee eieren, snufje zout, 200 ml melk, mespuntje provencaalse kruiden, twee takjes peterselie, 2 eetlepels vloeibare margarine en acht plakjes casselerib.

Was de peterselie en hak deze fijn. Roer een glad beslag van de bloem, eieren, zout, peterselie, provencaalse kruiden en melk. Laat de koekenpan heet worden met een beetje vloeibare margarine en doe hierin een lepel beslag. Strijk het beslag uit, zodat er een dun flensje ontstaat. Bak de flensjes aan twee kanten lichtbruin. Ga door tot het beslag op is. Beleg de flensjes met de casselerib en rol ze op. Snijd ze in schuine stukken en serveer.